Raamprostitutie heeft z’n langste tijd gehad in Den Haag. Daarom wil de stad kijken naar ‘andere vormen van contactlegging’, zonder ramen dus. Dat geeft zorgen over de veiligheid: ,,Raamsekswerk is nog steeds de meest veilige manier van sekswerk.”

Den Haag telt zo’n 37 geregistreerde raamseksbedrijven. Ze hebben bij elkaar opgeteld ongeveer driehonderd ramen, verdeeld over twee zones: eentje in de Doubletstraat en een in de Geleenstraat/Hunsestraat. Beide liggen in het centrum.

Over verplaatsing of zelfs sluiting van de straten waar sekswerkers hun diensten via de ramen aanbieden, wordt al járen gepraat in het Haagse. Van beide is het nooit gekomen. Zo ook nu weer niet. Het stadsbestuur heeft een nieuw plan, werd onlangs bekend: het wil werken aan alternatieven voor het raamsekswerk. Meerdere grote gemeenten worstelen op dit moment met de toekomst van de ramen en rosse buurten, daar waar ook veel gemeenten het raamsekswerk of tippelzones al verboden hebben.

Welke kant dat in de hofstad op gaat, is nog volstrekt onduidelijk. Den Haag wil gaan experimenten met andere vormen van sekswerk dan nu in de stad worden aangeboden. ,,Zo kan worden bekeken of de betreffende vorm daadwerkelijk een goed alternatief voor het raamsekswerk biedt”, aldus de stad. Het doel ervan is kijken of sekswerk in de genoemde straten deels kan worden omgevormd.

Apps of internet

Eén van de opties is het kijken naar andere methoden van contactlegging, dus geen ramen. Waaraan Den Haag dan denkt is niet duidelijk. ,,Je zou kunnen denken aan contact leggen via apps of internet”, zegt Maria Scali, directeur van SHOP, het Haagse kennis- en expertisecentrum over sekswerk, prostitutie en mensenhandel.

Dat gebeurt nu al veel, maar dan vooral in het onvergunde, en dus illegale segment van de seksbranche. Den Haag ziet dat het aanbod van onvergund sekswerk enorm is toegenomen in de stad. Die verschuiving is onwenselijk, omdat toezicht en handhaving daardoor niet of nauwelijks mogelijk zijn.

Daarom wil een deel van de branche dat de gemeente thuiswerk meer gaat faciliteren, als mogelijk alternatief voor de ramen. ,,Dat zou fantastisch zijn”, zegt Kim Vrolijk, zelf sekswerker en actief namens de Haagse Stadspartij. ,,Maar het meer faciliteren van thuiswerk en escort zou gepaard moeten gaan met extra maatregelen om meer veiligheid te creëren voor sekswerkers”, zegt Vrolijk. Volgens de HSP-fractievertegenwoordiger is raamsekswerk nog steeds de meest veilige manier van sekswerk, vanwege hulp en toezicht in de buurt en noodknoppen in de kamers.

Pappen en nathouden

Scali zegt dat sommige sekswerkers juist wel, en sommige juist niet achter ramen willen staan. ,,Het is duidelijk dat er onderzoek moet komen naar hoe de sector kan moderniseren.” Er is nu een klankbordgroep in het leven geroepen, waarin Haagse sekswerkers in gesprek gaan over wat voor hen het beste is.

Intussen baalt de omgeving van de Doubletstraat dat er wéér niet over sluiting van de ramen wordt gepraat. ,,Het mag geen verrassing heten dat we de straat het liefst gister gesloten hadden zien worden. Wat er in deze brief staat, is pappen en nathouden”, zegt Maarten de Zwart van bewonersvereniging Het Oude Centrum.

,,Geen keuze maken, weer geld naar een onderzoek doen, geen perspectief voor de buurt en geen oog voor de overlast van de randverschijnselen van de Doubletstraat die de wijk moet dragen. En tot overmaat van ramp blijven de dames achter de ramen nog langer in slechte omstandigheden zitten.”

Volgende maand is er een raadsdebat over sekswerk in de stad.

Bron: ad.nl

Ze kreeg de seksclub in Dordrecht naar eigen zeggen ‘in de schoot geworpen’. Linda van het pas geopende Linda’s Place aan de Spuiweg wil een andere, betere koers inslaan dan voorganger Club Happy Gentleman, die eind 2022 op last van burgemeester Wouter Kolff moest sluiten. ,,Ik verplicht de vrouwen tot niets.’’

De wereld van de sekswerkers is bepaald niet de makkelijkste: illegale prostitutie, pooiers en mensenhandel zijn in dat verband bekende fenomenen. Linda’s Place heeft de goedkeuring van de gemeente gekregen. Linda (bijna 53) heeft haar vergunning al een tijdje binnen. Ze is feestjes aan het plannen, zoals een stripavond voor mannen en een voor vrouwen.

‘Regenboogclub’

,,Ik heb jarenlang kleding aan de meiden verkocht’’, vertelt de inwoonster van Spijkenisse. ,,Ik ken iedereen in het wereldje.’’ Zo kwam ze ook te weten dat het pand aan de Spuiweg beschikbaar kwam. De verbouwing, met op de begane vloer een bar en op de eerste en tweede verdieping in totaal drie kamers om te verhuren, heeft tijd en geld gekost. Nu moeten de centjes binnenkomen.

In de bar is iedereen welkom. Vrouwen, maar ook mannen – ‘Ik ben een regenboogclub’ – kunnen de ruimtes op de verdiepingen daarboven vanaf volgende week boeken en hun klanten ermee naartoe nemen. Linda neemt ze niet in dienst, maar faciliteert alleen de prostitutie tegen een verhuurvergoeding.

In Dordrecht is het niet toegestaan om vanuit huis sekswerk te verrichten, onder meer vanwege de overlast die dat voor de omgeving met zich kan meebrengen. Seksinrichtingen zijn, mits ze de vereiste vergunningen hebben gekregen, wel legaal. ,,Er zijn veel vrouwen, maar ook mannen die hun klanten thuis ontvangen, met het risico gepakt te worden of problemen te krijgen met de buren. Ik bied ze de mogelijkheid om hun klanten hier naartoe mee te nemen’’, vertelt ze. ,,Hier kunnen ze legaal werken en zelf bepalen wat hun prijs is. Ik verplicht ze tot niets. Wel moeten ze zich legitimeren.’’

Een van de eisen die de gemeente Dordrecht aan het legaal sekswerk stelt, is dat vrouwen 21 jaar of ouder zijn. Daarmee loopt de gemeente vooruit op landelijke wetgeving die al enkele jaren in de maak is. ,,Ik ga er ook op toezien dat meiden die hier komen niet het slachtoffer zijn van loverboys’’, zegt Linda. ,,Een keer per week wil ik met de vrouwen om de tafel om te bespreken hoe het gaat en of ze hulp nodig hebben. Ik probeer een maatschappelijk werkster voor ze te zijn. Zo wil ik een goede naam krijgen.’’

Dwangsommen

Ze pakt het daarmee anders aan dan haar voorganger, seksbedrijf Club Happy Gentleman. In december 2022 besloot burgemeester Wouter Kolff het pand te sluiten na meerdere waarschuwingen, boetes en dwangsommen. Ze kent ‘de wilde verhalen’ die over Happy Gentleman de ronde doen en zegt er nog last van te hebben. ,,Meiden zijn nog erg op hun hoede.’’

Ze zegt soms vervelende telefoontjes te krijgen, met pesterijen en bedreigingen, al weet ze niet uit welke hoek die komen. Linda baalt ervan, maar laat zich niet van haar stuk brengen.

Ze staat voorlopig zelf achter de bar. ,,Het is daar gewoon gezellig met muziek. Het is met 48 vierkante meter niet heel groot, maar er kunnen 60 tot 70 mensen in en dat is meer dan voldoende’’, verzekert ze. ,,En er bestaat de mogelijkheid om naar boven te gaan als er meiden zijn die dat willen. We willen de leukste en vrijste club van Nederland voor de dames zijn.’’

Bron: ad.nl

De gemeente Amsterdam heeft plannen voor een erotisch centrum aan de rand van de stad om het toerisme te verminderen en de veiligheid te verbeteren. Maar hoe denken sekswerkers en raamverhuurders hierover? Hun inzichten worden vaak over het hoofd gezien, ondanks hun expertise. Is een ‘megabordeel’ volgens hen een goed idee?

De Amsterdamse Wallen of het Red Light District, wereldberoemd door de vele coffeeshops, kroegen en natuurlijk de sekswerkers achter de ramen, zorgt dagelijks voor veel overlast en massadrukte. Toeristen zuipen zich lam, gedragen zich onbeschoft en laten veel troep achter. Burgemeester Femke Halsema is er klaar mee. Het is volgens haar tijd voor een veilige plek, bedoeld om de overlast op de Wallen terug te dringen. Dat is het idee achter het aangekondigde erotisch centrum. Afgelopen jaar maakt Halsema bekend dat ze haar plannen om dit megabordeel te laten bouwen aan de Europaboulevard in Amsterdam-Zuid graag wil doorzetten. Maar daar is lang niet iedereen blij mee. Iedereen heeft er wat over te zeggen, maar met name de sekswerkers zelf blijven ongehoord in dit debat.

‘Op de Wallen heb je autonomie en keuze in wat voor soort kamers je wil huren’, vertelt sekswerker Celeste in Roos Inside. ‘Alles heeft een bepaalde charme en die charme zal helemaal verdwijnen in zo’n klinisch, steriel gebouw. Een megabordeel, weggestopt aan de rand van de stad.’ Dat de Amsterdamse Wallen een bepaalde charme hebben, is dan ook niet het probleem, maar issues met veiligheid en drukte wel. Kan het ‘wegstoppen aan de rand van de stad’ daar een oplossing voor bieden?

Kan een erotisch centrum voor meer veiligheid zorgen?

‘Het is vooraf betalen en daarna de service’, zegt raamverhuurder Pim van Burk terwijl hij een grote beveiligde kluis aanwijst. Roos is op bezoek in één van de veertig kamers die Van Burk op de Wallen verhuurt. De kamers zijn goed beveiligd. Naast het bed in de kamer zit een knop. ‘Als de sekswerker zich onveilig voelt, dan wordt er op de knop gedrukt en dan is er binnen één of twee minuten al beveiliging. Meestal lossen we het zelf op en als de politie nodig is, dan hebben we daar ook directe hulplijnen voor’, legt Van Burk uit.

Naast raamverhuurders en sekswerkers zitten de Wallen ook vol met mensen die zich inzetten voor de rechten van sekswerkers. Zo ook Karin; zij draait al jaren mee als medewerkster van het Prostitution Information Center. ‘Ik zou niet weten hoe je meer controle en veiligheid kan hebben dan hier, op de Wallen’, begint Karin. En dat heeft volgens haar te maken met de drukte. ‘Zoals je ziet, zijn er altijd mensen hier en dat zorgt voor veiligheid.’ Maar die drukte is ook de voornaamste reden waarom Halsema elders een erotisch centrum wil bouwen.

Gaat het sluiten van ramen het gebied minder druk maken?

‘De overlast wordt niet veroorzaakt door de sekswerkers en de klanten, maar door de feesttoerist’, begint Karin. ‘Het zijn de wildplassers en de straatpizza’s die het probleem vormen.’ Pis en kots dus. Het zijn sporen van de bezopen toestanden op de Wallen. Maar of hier ook een einde aan gemaakt wordt, is nog maar de vraag. ‘Ik heb bijvoorbeeld nog geen plannen gehoord om de horeca hier te verminderen’, zegt Karin. ‘Toeristen blijven toch wel komen’, vult Celeste aan. ‘De Wallen staat niet alleen bekend om sekswerkers, maar ook om de coffeeshops, de partyscene en de cafés.’

• Voor 21 procent van de toeristen zijn de coffeeshops de hoofdreden om naar de Wallen te komen.
• Als de coffeeshops worden gesloten, zegt 11 procent van de toeristen niet meer naar Amsterdam te komen.
• Minder dan 1 procent van de bezoekers op de Wallen komt voor de raamprostitutie.

Om toch actie te ondernemen heeft de gemeente Amsterdam door de jaren heen al wat ramen gesloten. Maar zonder succes. ‘In plaats van dat de toeristen zich verspreiden over de Wallen, is het juist alleen maar drukker en voller geworden aan de grootste gracht. Het heeft dus het tegenovergestelde effect gehad’, zegt Celeste. En Celeste kan het weten, want uiteindelijk is zij degene die dagelijks op de Wallen aan het werk is. Het lijkt dan ook alsof de gemeente Amsterdam een belangrijke vraag vergeet te stellen: wat willen de sekswerkers zelf?

Willen sekswerkers dat er een erotisch centrum in Amsterdam komt?

‘Als er iemand iets over consent weet, dan zijn het sekswerkers’, zegt Celeste. ‘En we hebben al zo vaak nee gezegd.’ Toch lijkt de gemeente Amsterdam zich maar weinig van die harde nee aan te trekken. Halsema zet haar plannen door en blijft pleiten voor een erotisch centrum aan de rand van de stad. ‘Het is verdrietig dat de overheid weet wat we willen en hoe we willen werken, maar dat zij toch zeggen: ‘’Maar jullie zijn slachtoffers.’’ En: ‘’Jullie weten niet hoe jullie voor jezelf moeten zorgen.” Het is denigrerend, neerbuigend en het is totaal niet empowering voor sekswerkers. Ik ben gek op mijn werk hier op de Wallen en ik zou geen plezier meer hebben in mijn werk als ik in een groot gebouw moet werken aan de rand van de stad.’

Bron: bnnvara.nl